Φώτης Τεγόπουλος

Μέσα στο 2015, είχαμε τη διεξαγωγή εκλογών σε 2 χώρε&sigmaf; με μεγάλη σημασία για τα τεκταινόμενα στην περιοχή τη&sigmaf; Λατινική&sigmaf; Αμερική&sigmaf;, όπου είχαμε και ανατροπή των δεδομένων που ίσχυαν για πάρα πολλά χρόνια, με αλλαγέ&sigmaf; να σημειώνονται και καθεστώτα δεκαετιών να αμφισβητούνται έντονα. Πρόκειται για τον “τσαβισμό” στη μία περίπτωση και τον “περονισμό” στη δεύτερη, με του&sigmaf; σύγχρονου&sigmaf; εκφραστέ&sigmaf; του&sigmaf; να ηττώνται κατά κράτο&sigmaf; στι&sigmaf; πρόσφατε&sigmaf; εκλογικέ&sigmaf; αναμετρήσει&sigmaf; που έλαβαν χώρα στα τέλη τη&sigmaf; περασμένη&sigmaf; χρονιά&sigmaf; (Nicolás Maduro και Cristina Fernandez de Kirchner αντίστοιχα). Οι πολίτε&sigmaf; των εν λόγω κρατών αμφισβήτησαν έντονα τι&sigmaf; υφεσιακέ&sigmaf; πολιτικέ&sigmaf; των 2 πολιτικών και τη γενικότερη στάση του&sigmaf; απέναντι στα διεθνή δρώμενα, ειδικότερα στην περίπτωση τη&sigmaf; Βενεζουέλα&sigmaf;, όπου το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων συρρικνώνεται όλο και περισσότερο και παρατηρούνται τεράστιε&sigmaf; ελλείψει&sigmaf; σε αγαθά πρώτη&sigmaf; ανάγκη&sigmaf;. Με την ψήφο του&sigmaf;, οι πολίτε&sigmaf; των 2 κρατών κατέδειξαν την ανάγκη για μεταρρυθμίσει&sigmaf;, επιστροφή στην ανάπτυξη, φιλελευθεροποίηση των οικονομιών του&sigmaf;, δημοκρατικότερη διακυβέρνηση και εξωστρέφεια, στοιχεία αναγκαία για την σταθερότητα στο εσωτερικό κάθε χώρα&sigmaf; παγκοσμίω&sigmaf;. Από τι&sigmaf; κυριότερε&sigmaf; αλλαγέ&sigmaf; που έχουν ήδη σημειωθεί στην Αργεντινή, είναι το γεγονό&sigmaf; ότι κατόρθωσε να επέλθει σε συμφωνία με του&sigmaf; πιστωτέ&sigmaf; τη&sigmaf;, για την αποπληρωμή των χρεών τη&sigmaf;, όπω&sigmaf; αυτά είχαν συσσωρευθεί κατά την υφεσιακή περίοδο διακυβέρνηση&sigmaf; των Cristina Fernandez Kirchner και Néstor Kirchner, συνυπολογίζοντα&sigmaf; και την καταστροφική χρονιά του 2001, όταν η χώρα χρεοκόπησε, κάτι που εξακολουθεί να επηρεάζει ανασταλτικά τι&sigmaf; προσπάθειε&sigmaf; για την υπέρβαση τη&sigmaf; ύφεση&sigmaf;, 15 χρόνια μετά. Η συμφωνία αποτελεί μία σημαντική επιτυχία, καθώ&sigmaf; σιγά σιγά ξεκινά να αποκαθίσταται η εικόνα τη&sigmaf; χώρα&sigmaf; στο εξωτερικό, μια&sigmaf; και στο πρόσφατο παρελθόν υπήρχε εξαιρετικά αρνητική στάση απέναντί τη&sigmaf;, με δεδομένη και τη συνεχή άρνηση αποπληρωμή&sigmaf; των δανειακών τη&sigmaf; υποχρεώσεων, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνονται και οι σχέσει&sigmaf; τι&sigmaf; με τι&sigmaf; ΗΠΑ, με τι&sigmaf; οποίε&sigmaf; βρισκόταν σε συνεχή αντιπαράθεση για το εν λόγω θέμα, ενώ παράλληλα αμερικανικά δικαστήρια κατείχαν περιουσία που άνηκε στο κράτο&sigmaf; τη&sigmaf; Αργεντινή&sigmaf;. Εκτό&sigmaf; των άλλων, είναι υψίστη&sigmaf; σημασία&sigmaf; το ζήτημα τη&sigmaf; ανασυγκρότηση&sigmaf; στο εσωτερικό, διότι μία καλά οργανωμένη εξωτερική πολιτική προϋποθέτει σταθερότητα εντό&sigmaf; των τειχών, πολιτική και οικονομική. Σε αυτή την κατεύθυνση, οφείλουν να υιοθετηθούν μεταρρυθμίσει&sigmaf; σε όλου&sigmaf; του&sigmaf; βασικού&sigmaf; πυλώνε&sigmaf; του κράτου&sigmaf;, με έμφαση στην παιδεία και την οικονομία, για να ξεκινήσει το συντομότερο η φάση τη&sigmaf; ανάκαμψη&sigmaf; στην Αργεντινή. Μην ξεχνάμε πω&sigmaf; είναι κράτο&sigmaf; – μέλο&sigmaf; τη&sigmaf; G20, επομένω&sigmaf; έχουμε να κάνουμε με μία πολύ πλούσια χώρα, η οποία στερείτο μέχρι πρόσφατα ηγετών που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματά τη&sigmaf; και να τη βγάλουν από τον φαύλο κύκλο τη&sigmaf; ύφεση&sigmaf;. Από την άλλη πλευρά, έχουμε την περίπτωση τη&sigmaf; Βενεζουέλα&sigmaf;, στην οποία τα πράγματα είναι σαφώ&sigmaf; χειρότερα, με την αγοραστική δύναμη των ανθρώπων να μειώνεται καθημερινά και ταυτοχρόνω&sigmaf; να γίνονται “ριφιφί” σε σούπερ μάρκετ, καθώ&sigmaf; οι πολίτε&sigmaf; αδυνατούν να καλύψουν τι&sigmaf; βασικέ&sigmaf; του&sigmaf; ανάγκε&sigmaf; και ωθούνται στην παρανομία κατ' αυτό τον τρόπο για να επιβιώσουν. Ενδεικτικό του όλου κλίματο&sigmaf; είναι το γεγονό&sigmaf; πω&sigmaf; η χώρα έχει ήδη προβεί σε αλλαγή ώρα&sigmaf; και σε συχνότατε&sigmaf; διακοπέ&sigmaf; ρεύματο&sigmaf;, με στόχο την εξοικονόμηση ενέργεια&sigmaf;, καθώ&sigmaf; οι απαιτήσει&sigmaf; και η ζήτηση είναι εξαιρετικά μεγάλε&sigmaf;, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται προβλήματα στην καθημερινότητα των Βενεζουελάνων, με ανυπολόγιστε&sigmaf; για αυτού&sigmaf; συνέπειε&sigmaf;. Οι εκλογέ&sigmaf; του Δεκεμβρίου του 2015 έδειξαν πω&sigmaf; σιγά σιγά ανατρέπεται το καθεστώ&sigmaf; που είχε θεμελιωθεί από τον Hugo Chávez και εκφραζόταν από τον Nicolás Maduro, με του&sigmaf; πολίτε&sigmaf; να εκφράζουν την εντονότατη αποδοκιμασία του&sigmaf; προ&sigmaf; τι&sigmaf; προηγούμενε&sigmaf; κυβερνήσει&sigmaf;, που επί δεκαετίε&sigmaf; δεν κατόρθωσαν να αναμορφώσουν προ&sigmaf; το καλύτερο το εσωτερικό τη&sigmaf; Βενεζουέλα&sigmaf;. Η χώρα αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, οι άνθρωποι παλεύουν καθημερινά για πρόσβαση σε φαγητό, ενώ παράλληλα το βιοποριστικό πρόβλημα για δεκάδε&sigmaf; πολίτε&sigmaf; φαντάζει αδύνατο να επιλυθεί, όσο η φτώχεια εντείνεται και δεν παράγεται πλούτο&sigmaf; ικανό&sigmaf; να οδηγήσει τα πράγματα σε αναπτυξιακή τροχιά. Για να μπορέσει το εν λόγω κράτο&sigmaf; να σταθεί ξανά στα πόδια του χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, συνταγματική αναθεώρηση προ&sigmaf; την κατεύθυνση τη&sigmaf; δημοκρατικότερη&sigmaf; διακυβέρνηση&sigmaf; και συγκροτημένη οικονομική πολιτική, με βαρύτητα στην προσέλκυση επενδύσεων και την προώθηση τη&sigmaf; ανοιχτή&sigmaf; οικονομία&sigmaf;, ώστε η χώρα να ξεκινήσει να αποκτά σταδιακά θέση και ρόλο στο διεθνέ&sigmaf; εμπόριο. Εν ολίγοι&sigmaf;, η εσωτερική εξισορρόπηση είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία για τη Βενεζουέλα, προκειμένου να συσφίξει τι&sigmaf; σχέσει&sigmaf; τη&sigmaf; με του&sigmaf; γείτονέ&sigmaf; τη&sigmaf; και να καλυτερεύσει την εικόνα τη&sigmaf; στο εξωτερικό. Αλλά για να συμβούν όλα αυτά, χρειάζεται ο νυν πρόεδρο&sigmaf; Maduro να αντιληφθεί την πραγματικότητα, να αποδεχθεί την εκλογική του ήττα και να κάνει ένα βήμα πίσω, σεβόμενο&sigmaf; τη λαϊκή ετυμηγορία και τη νίκη τη&sigmaf; αντιπολίτευση&sigmaf; στι&sigmaf; εκλογέ&sigmaf; τι&sigmaf; 06/12/2015, η οποία δείχνει πω&sigmaf; η κυβέρνηση δεν χαίρει πλέον τη&sigmaf; εμπιστοσύνη&sigmaf; του λαού. Τα ανωτέρω συνιστούν αναγκαία συνθήκη για την αλλαγή πλεύση&sigmaf; που επιχειρείται στη χώρα, όπω&sigmaf; αυτή φάνηκε από το τέλο&sigmaf; του '15. Συνοψίζοντα&sigmaf;, το παράδειγμα τη&sigmaf; Κούβα&sigmaf; πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τι&sigmaf; εν λόγω χώρε&sigmaf;, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών από τι&sigmaf; οποίε&sigmaf; πάσχουν στο εσωτερικό του&sigmaf;, καθώ&sigmaf; μετά το ξεπάγωμα των διπλωματικών σχέσεων με τι&sigmaf; ΗΠΑ και την άρση του επιβληθέντο&sigmaf; κατά την ψυχροπολεμική εποχή εμπάργκο, δημιουργείται πρόσφορο έδαφο&sigmaf; για τη σταδιακή δημιουργία κλίματο&sigmaf; ευημερία&sigmaf; και σταθερότητα&sigmaf;, γεγονό&sigmaf; το οποίο αντιμετωπίζεται με θετικά αισθήματα από του&sigmaf; πολίτε&sigmaf; τη&sigmaf; χώρα&sigmaf;. Παραδείγματα σταθερότητα&sigmaf; στη Λατινική Αμερική συνιστούν ο Ισημερινό&sigmaf; και η Χιλή, χώρε&sigmaf; που προσπαθούν και πετυχαίνουν να βρουν τη θέση του&sigmaf; στο διεθνέ&sigmaf; γίγνεσθαι, αξιοποιώντα&sigmaf; τα πλεονεκτήματά του&sigmaf; και βελτιώνοντα&sigmaf; το ρόλο του&sigmaf; στο διεθνή ανταγωνισμό, γεγονό&sigmaf; το οποίο πρέπει να αντιληφθεί με τη σειρά τη&sigmaf; και η Βραζιλία, μέλο&sigmaf; των BRICS και διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων φέτο&sigmaf; τον Αύγουστο, με αφορμή τα σκάνδαλα διαφθορά&sigmaf; που μαστίζουν τη χώρα και ιδίω&sigmaf; την κυβέρνηση τη&sigmaf; Dilma Rousseff, προ&sigmaf; το πρόσωπο τη&sigmaf; οποία&sigmaf; υπάρχει έντονο&sigmaf; σκεπτικισμό&sigmaf;. Πρόκειται ξεκάθαρα για ζήτημα πολιτική&sigmaf; βούληση&sigmaf; για αλλαγή καθεστώτων πολλών δεκαετιών, με το χρόνο να είναι αυτό&sigmaf; που θα δείξει αν οι προσφάτω&sigmaf; νικητέ&sigmaf; των εκλογών θα είναι σε θέση να υλοποιήσουν τι&sigmaf; δεσμεύσει&sigmaf; του&sigmaf; απέναντι στα εκατομμύρια των πολιτών που τι&sigmaf; στηρίζουν. Στι&sigmaf; αγαπημένε&sigmaf; μου φίλε&sigmaf; και συναδέλφου&sigmaf; Νεφέλη Κανέλλου και Δέσποινα Τσιμπρικίδου